Po przejrzeniu setek stron internetowych zdecydowaliście, że Wicca to ścieżka, którą bardzo chcielibyście podążać. Po oględzinach miejscowego środowiska okazuje się, że po ulicy przelatują stogi biegacza pustynnego niczym w dobrze znanym westernie, a Wiccan w waszym mieście można ze świecą szukać. Od czego jednak rozpocząć swoje poszukiwania kowenu? A może nie szuka się go wcale? Jakich pytań możemy się spodziewać od naszych potencjalnych arcykapłanów? Na co należy zwrócić uwagę i czego się wystrzegać? Odpowiedzi na Wasze ostatnie pytania udzielę poniżej.

©Pexels

1. Pierwsze kroki:

• Zacznij od poznawania okolicznych otwartych grup pogańskich, nawet jeśli nie są bazowane w twoim mieście. Dołącz do spotkań, pomagaj przy organizacji rytuałów - da ci to podstawowe doświadczenie pracy w grupie i otworzy na nowe znajomości;
• Niecierpliwość  nie popłaca, nie oczekuj natychmiastowych rezultatów, skup się na praktyce indywidualnej i spotkaniach otwartych, właściwa grupa się znajdzie w odpowiednim czasie;
• Przygotuj się dobrze i zadawaj dużo pytań, czy to na grupach na Facebooku, czy na spotkaniach - im trudniejsze pytania tym lepsze;

2.  Od czego rozpocząć swoją praktykę indywidualną? 

• Przygotuj mały ołtarz - na początek wystarczą Ci dwie świeczki, obrazek Boga i Bogini, sezonowe dekoracje lub Twoje osobiste symbole czterech żywiołów. Nie ma sensu inwestować jeszcze w narzędzia czarownicy - o nich opowiedzą wam wasi arcykapłani w przyszłości. Można eksperymentować na zwyczajnych przedmiotach, po uprzednim rytualnym oczyszczeniu ich - wystarczy szklany kieliszek do wina, a zamiast athame można używać palca wskazującego ręki dominującej. Jeśli nie opanuje się podstaw i technik poprzez pracę z prostymi narzędziami, nawet te najbardziej wyszukane od najwspanialszego rzemieślnika nie będą przydatne. Lepiej jest poczekać niż kupować przedmioty, których się ''nie czuje'' pod wpływem emocji. 
• Poznawaj historię swojej okolicy - lokalny folklor, miejsca kultu, odwiedzaj regularnie pobliskie parki i lasy, stwórz zielnik z lokalnie rosnącymi roślinami i opisz ich właściwości;
• Staraj się czytać jak najwięcej o mitologiach, filozofii, innych religiach - zapisz się do lokalnej biblioteki, poszerzaj swoją wiedzę, pisz własne proste rytuały (takie jak na przykład ten, lub zainspiruj się rytuałami z książek takich jak ''Taniec Spirali'' Starhawk, lub bardziej ceremonialną - ''Magija Współczesna'' D.M. Kraiga, a jeśli chcesz inspiracji dla inwokacji to koniecznie przeczytaj hymny orfickie);
• Poświęcaj co najmniej 15 minut dziennie na krótką medytację przy swoim ołtarzu (metta bhavana czy też medytacja kolorów - wdychanie jasnego i wydychanie smolistego powietrza, przykładów na internecie jest sporo!), wyrobisz sobie w ten sposób dyscyplinę i koncentrację, które są kluczowe w twoim dalszym rozwoju magicznym. 
• Ćwicz pamięć, wyobraźnię i zdolność wizualizacji;
• Każdy popełnia błędy - niech cię one nie zniechęcają do dalszej praktyki. Wszyscy zaczynaliśmy w ten sam sposób, zdarzało się zapomnieć słowa czy przypadkiem podpalić szatę przez nieuwagę - śpieszę donieść, że nikomu nie stała się wtedy krzywda. Jak mawia się u nas: kto nie ryzykuje, ten nie pije wina ;)
• Nieśmiałość, introwertyzm i niechęć do pracy w grupie - to była moja domena, dopóki nie poznałam swoich arcykapłanów. We właściwym towarzystwie wszystkie obawy znikają, człowiek czuje się jak u siebie w domu, otoczony samymi bratnimi duszami i ma ochotę tam wracać. Introwertyków w Wicca jest naprawdę sporo i na pewno się wśród nich odnajdziesz.

2. Przydatne porady:

• Wiccańska teologia - niektórzy są duoteistami, politeistami, agnostykami czy nawet ateistami. Jedni postrzegają bogów jako archetypy jungowskie, inni jako antropomorfizowane symbole bezosobowych sił natury, albo widzą je jako odbrębne, imienne byty energetyczne. Wiccańska praktyka koncentruje się na empirycznym doświadczaniu boskości - sposób jej postrzegania i interpretacja jest sprawą indywidualną każdej osoby;
• W niektórych kowenach decyzję o przyjęciu postulanta podejmuje para arcykapłanów, w innych ma miejsce demokratyczne głosowanie. Dajcie sobie czas na poznanie zarówno arcykapłanów jak i całej grupy - to obie strony podejmują ostateczną decyzję czy chcą ze sobą pracować; 
• Arcykapłani nie są pomocą psychologiczną, jeśli masz jakieś problemy, koniecznie rozwiąż je przed przystąpieniem do poszukiwania kowenu. Jest to najlepszy czas aby rozsupłać nierozwiązane sprawy z przeszłości i je zamknąć, na tyle, żeby nie zaśmiecały umysłu i duszy;
• Żaden szanujący się kowen nie będzie oferował inicjacji ani też rekrutował ludzi - o inicjację trzeba zapytać samemu i to w odpowiednim czasie, a już na pewno nie na pierwszym spotkaniu czy przez e-mail/sms;
• Nie każdy kowen posiada stopień neofity czy tzw. zewnętrzny krąg, który pozwala zapoznać się z otwartymi praktykami zanim dołączy się do tradycji. Czasem trzeba po prostu poznać ludzi na otwartych spotkaniach pogańskich;  
• Wielki Ryt - większość kowenów wybiera symbolizm, jednak istnieją również takie, które przeprowadzają rytuał fizycznie - zazwyczaj są to już pary w życiu poza kowenowym. Na czas takiego rytuału inne osoby opuszczają świątynię i pozostawiają parze arcykapłanów trochę prywatności. Seks nie jest wymogiem w Wicca! Brak udziału w fizycznych praktykach nie stawia cię na gorszej pozycji. Nikt nie ma prawa przekraczać twoich granic osobistych, a wszelkie manipulacje na tym polu w celu uzyskania korzyści są niedopuszczalne.  
• Rolą arcykapłanów jest wspieranie rozwoju magicznego swoich uczniów, nie ma tu miejsca na rządy twardej ręki, zastraszanie, kulty osobowości czy podpisywanie lojalek, nie jesteśmy sektą. Szacunek, mądrość, poczucie humoru są bardzo ważne.
• Koweny są grupami autonomicznymi  - nie ma dwóch takich samych, każdy ma swój odrębny styl, jednak rdzeń praktyki dla wszystkich jest ten sam. Nie ma lepszej czy gorszej tradycji, jeśli ktoś uważa inaczej, to najzwyczajniej w świecie próbuje coś dla siebie ugrać - jest to czerwona flaga ostrzegawcza i lepiej jest szukać dalej; 
• Coś co koniecznie trzeba mieć na uwadze - dotrwanie do końca treningu nie oznacza automatycznej zgody na inicjację, jeśli grupa uzna, że w jakiś sposób nie będziesz dobrze dopasowany do grupy, to zawsze może cię wspomóc przy szukaniu alternatywy. Nie należy tego brać mocno do siebie, takie sytuacje się zdarzają.

1. Co spodobało ci się w Wicca i dlaczego chcesz do nas dołączyć?
2. Czy posiadasz swoją własną praktykę eklektyczną? Jakie masz doświadczenie pracy w grupie?
3. Jak myślisz czego nauczy cię grupa, a czego to ty ich nauczysz?
4. Jakie są twoje słabe i mocne strony jeśli chodzi o praktykę magiczną?
5. Czym jest dla ciebie inicjacja i co dla ciebie znaczy?
6. Czy twoj partner wie o twoim zainteresowaniu wicca?
7. Ile (realnie rzecz biorąc) czasu możesz poświęcić na praktykę sabatów, esbatów i świętowanie innych faz księżyca np.?
8. Co uważasz na temat rytualnej nagości?
9. Czy obawiasz się pracy w grupie, a jeśli tak, to jakie są tego powody?